Ta niezwykła sztuka akrobacji, mimo iż imponująca, była raczej średnio efektowna. Piorun oparzył ramię Hayate ale nie trafił go bezpośrednio. Shinigami za to skoczył w górę i przeskakując Hollowa wykonał zręczny przewrót w przód chcąc przeciąć mu plecy.
-Nie ma powodu by rozmawiać ze zwierzętami...

Hayate zablokował atak jednak był zbyt daleko by kontratakować. Shinigami skakał na duże odległości widać specjalizował się w tzw. "walce kąsanej".
-To nie jest ważne czy myślicie czy nie. Każdy z was jest zagrożeniem dla dusz a zagrożenia trzeba wyeliminować.
Shinigami zmierzył go mieczem. Jego czubek wskazywał głowę pustego.
-To nic osobistego. To po prostu moja praca... Hainawa.
Z miecza wyszedł złoty łańcuch który związał Hollowa i unieruchomił. Shinigami doskoczył do niego bardzo szybko i zamierzał wykonać długie cięcie przez jego głowę.

Hainawa: 12

Shinigami nie spodziewał się, że psuty poświeci całą swoją energię na jeden atak. Cios zadziałał jednak Hayate wykonując przeskok nadział się lekko na miecz przeciwnika, który przeciął jego tors. Na szczęście było to płytkie cięcie jednak dość bolesne. Shinigami rozerwany na strzępy wyparował razem ze swoją bronią. Okolica znów byłą w miarę spokojna.

Na środku ulicy otworzyła się brama senkai. Wyszła z niej młoda shinigami i rozejrzała się dokładnie po obiekcie ściskając katanę w dłoni.
-Kurczę, jeszcze nie potrafię dokładnie określić gdzie chcę wylądować... Muszę się tego w końcu nauczyć.
W ubraniu cywilnym (Michi nie znosi szat shinigami) kroczyła w głąb ulicy z sercem na ramieniu. I oczywiście ukrytym Reiatsu.
Ysz... Uspokój się... W końcu potrafisz się obronić... A jak nie to w krytycznym momencie spierdzielisz stąd... Prawda?
Jęknęła zrezygnowana i wzięła głębszy wdech, schowała katanę i przybrała rozluźnioną pozycję. Spacerowała sobie po ulicy jakby nigdy nic.

Michi oczywiście jak to ona podniosła niesamowity raban. Od jej krzyku aż bolały uszy. Zaczęła się szarpać z napastnikiem.
-Po cholerę miałabym Cię ubijać! Na przykład teraz mam powód skoro mnie zaatakowałeś! Puszczaaaaj!!! Doprawdy, już człowiek w tych czasach nie może spokojnie wyjść na spacer! Od razu padają na Ciebie oskarżenia, żeś mordercą!
Ofukała się wielce obrażona. Nadal się szarpała nie dając za wygraną. Co z tego, że ma sztylet przy gardle jak zaraz się wyleczy?

-Nie, nie przysłali mnie tu bym Cię zabiła. I jeśli nie mam osobistego powodu by zabić to tego nie zrobię. Bynajmniej nie powinno Cię to uspokajać, zaatakowałeś mnie! Lepszego pierwszego wrażenia nie mógłbyś wywrzeć.
Odparła nieco zdenerwowana. Również zaobserwowała u... Nazwijmy go narazie "On". Więc zaobserwowała u Niego pewne osobliwe cechy. I na pierwszy rzut oka nie wyglądał na przyjemnego.
-Jesteś Hollowem... A to Ci heca. Mój pierwszy Hollow w życiu.
Wyglądała na zaciekawioną. Przekrzywiła nieco głowę i zapamiętywała swoje spostrzeżenia na temat tej rasy.

Michi wsunęła swoją dłoń w dłoń Hayate.
-Może nie uwierzysz ale miło mi Cię poznać. Na imię mi Michi.
Przedstawiła się krótko i podjęła swoje.
-Widać już każdy się zaszufladkował... Shinigami mający zdanie że każdy Hollow to morderca i Hollow myślący o Shinigami zupełnie to samo.
Stwierdziła smętnie. Jakież to głupie, że po kilku osobliwych przykładach zrażamy się do reszty. A nuż trafi się wyjątek? Michi to przecież żywy dowód!
-Możesz odpowiedzieć na moje pytanie proszę? Polowałeś tutaj?
Zapytała swoim melodyjnym głosem. Gdy krzyczała, stawał się piskliwy, ale przy użyciu normalnego tonu był miękki i ciepły. Przywodził na myśl skapujący miód.

Ostatnio edytowany przez Michi (2013-01-29 23:26:13)

O Matko...
Michi zarumieniła się i spuściła wzrok. Zapomniała kompletnie o odpowiedzi Hayate, chociaż sens tych słów do niej dotarł. Jakby próbując umniejszyć wagę komplementu przez lekki nieśmiały uśmiech rozejrzała się.
-Z nikąd, ja się niczym nie wyróżniam, może poza oczami... Spójrz, spacerują tu same ponętne panny. Ja się do nich nie przypisuję. Jednakże dziękuję, nie powiem, zrobiło mi się niesamowicie miło.