Ból był mocniejszy niż zawsze, a dodatkowo dobiegał dokładnie z miejsca gdzie z jego ciałem łączył się ten przedziwny łańcuch.
-Co się dzieje...
Powiedział sam do siebie. Mógł być pewien jednego, to nie mogło być zwiastunem niczego dobrego co miało nastąpić. Chłopak postanowił wstać, trzymając jedną rękę w okolicy źródła bólu. Ten chłodny wiatr też mu się coś nie spodobał. Udał się powoli w kierunku drzew, gdzie oparł się o jedno z nich by odpocząć. Ten łańcuch albo coś innego szybko zabierało mu siłę.

Ból nadal rósł, ale Tsuki nie zamierzał się poddawać. Gdy usłyszał dziwny głos odwrócił się do dziwnej postaci. Na pewno nie był to człowiek, albo przynajmniej tak się zdawało Tsukiemu. Słysząc propozycję dziwny dreszcz przebiegł mu po plecach.
-Nie... Dzięki dam sobie radę...
Odpowiedział i zaczął powoli się cofać od dziwnej postaci. Czuł, że biegnąć nie będzie miał zbytnio siły, ale wciąż miał na oku dziwnego stwora. Najbardziej niepokoiło go to, że ten cały wiatr, który był dość nietypowy pochodził właśnie od tego czegoś...
-Kim... Czym Ty jesteś?
Spytał, starając się po chwili złapać trochę powietrza, ponieważ ból w klatce zapierał mu lekko dech.

Chłopak coraz mocniej zaciskał żeby od nieznośnego bólu.
-Nie! Zostaw mnie!
Krzyknął ze złością na pustego, tak jak siebie ten stwór nazywał. Tsuki miałby zabijać i pożerać ludzi? Nie mieściło mu się to zbytnio w głowie, ale i tak długo się nad tym nie mógł zastanawiać ponieważ po chwili zauważył, żę łańcuch całkowicie zniknął i w jego miejscu pojawiło się dziwne światło, które zaczynało go jakby pochłaniać. Nie mogąc znieść bólu Tsuki upadł na ziemię tracąc przytomność. W jego głowie jednak jakby toczyła się nadal walka. Wydawało mu się, że traci kontrolę nad sobą, nad swoim ciałem. Nie chciał tego i ciągle sam w sobie starał się powstrzymać to coś co chciało go pochłonąć.

Ciało w tej chwili nie miało już znaczenia. Tsuki i tak już nie mógł w żaden możliwy sposób stwierdzić co się z nim dzieje. Jedyne co mógł teraz robić to starać się nie dać pochłonąć. To coś... To o czym mówił tamten pusty... chyba sam się stawał naprawdę jednym z nich. Nie chciał jednak stać się bezrozumną bestią, która miałaby pożerać ludzi. Nie! Mimowolnie dłoń nieprzytomnego chłopaka zacisnęła się w pięść. Z całych sił w swoich myślach starał się skupić i nie dać się pokonać. Czuł, że może to przezwyciężyć. Nie mógł tylko odpuszczać. Nagle coś jakby ustąpiło. Jednak znów olbrzymi ból powrócił przytłaczając całkowicie chłopaka. Przemiana się kończyła, a jego ciało nie przypominało już tego co przedtem. Bardziej to była zbita bała masa niż ludzkie ciało. Nagle ciśnienie na około Tsukiego masywnie się zwiększyło i zaczęło się kumulować. Po kilku chwilach masa pękła wytwarzając wielki obłok mgły i uwalniając spore pokłady energii. Chłopak już nie odczuwał bólu, ale też czuł, że nie ma już tego samego ciała. Gdy w końcu mgła opadła mógł spojrzeć na swoje nowe ciało. W większej części było pokryte lekkim czarnym futrem. Tsuki czuł, że to ciało nie ma nawet ludzkiej formy. Zamiast rąk i nóg miał teraz łapy, na których opierał swoje ciało. Z tego co zauważył miał również smukły ogon, a na jego twarzy lub to co miał teraz zamiast niej widniała maska. W całości Tsuki przypominał teraz przerośniętego lisa. Białe pasma podobnej substancji, z której była stworzona jego maska przebiegały wzdłuż jego czterech łap. Ślepia miały ciemno niebieską barwę, a źrenicę były zwężone jak u jakiegoś demona. Za głową znajdowała się para uszu. Tsuki zauważył, że jego słuch stał się teraz niezwykle czuły, zresztą tak samo jak jego węch. W paszczy nowo powstałego pustego znajdowały się niezwykle ostre kły. Dodatkowo każda z łap wyposażona była w ostrze pazury. Bo bokach jego tułowia białe pasma skośnie układały się na siebie, złączają się ze sobą w okolicy barków Tsukiego. Chłopak niepewnie postanowił ruszyć z miejsca i zrobił kilka kroków. Dało się przeżyć. Dziwnie łatwo wiedział jak poruszać się an czterech kończynach. Po chwili poczuł też jednak dziwny głód. Już wiedział co ten stwór miał na myśli.

Dusza --> Hollow   Transformation Completed

Ostatnio edytowany przez Tsuki (2012-12-30 23:38:45)

Znów usłyszał tego stwora. Szybko odwrócił się, zauważając równocześnie, że stał się dużo szybszy. Wysłuchał tego pustego jednak ten nagle otworzył dziwny portal. Obraz dosłownie rozsunął się w przestrzeni tworząc przejście dla tego pustego. Tsuki chciał dogonić rozmówcę i wskoczyć też w portal jednak ten był szybszy. Młody hollow przeskoczył tylko przez powietrze, nie zyskując przy tym nic. Przez kilkanaście minut krzątał się po okolicy przyzwyczajając się do ciała, ale gdy znów odezwał się głód, dziwny przebłysk podpowiedział mu coś. Skupił się mocno i nagle ku zdumieniu Tsukiego przed jego twarzą otworzyło się podobne przejście. Głód się wzmagał więc na decyzję nie trzeba było długo czekać. Tsuki zniknął w portalu, tak samo jak po jego zamknięciu znikły jakiekolwiek ślady obecności Tsukiego w tym świecie.

[zt]

To co się stało ostatnimi czasy z jego życiem naprawdę wszystko pozmieniało. Coś jednak mogło dawać mu też spokojnie odetchnąć. Był to ssący głód, inny niż wszystkie. Nie zmuszał do znalezienia sobie jakiegoś chleba czy bułki na śniadanie, lecz jakby coś wołało go by szukał kogoś podobnego do samego siebie, że to właśnie czegoś takiego potrzebuje więcej... Czegoś takiego jak on.

Nic szczególnego nie przychodziło Simonowi na myśl. Co gorsza, głód się nasilał i począł aż ściskać żołądek hollowa. Nagle w okolicy wybuchła panika wśród ludzi. Któryś ze straganów ni z owego zawalił się i nikt nie wiedział dlaczego. Simon mógł jednak dostrzec powód tego zamieszania. Przy straganach między ludźmi stał nieruchomo jakiś stwór. Na głowie miał białą maskę wysadzoną dwoma parami długich kłów po jej bokach, odstających w górę i w dół. Hollow przypominał goryla, jednak mimo stwierdzonej inteligencji goryli w świecie zwierząt ten nie wydawał się na zbyt inteligentnego. Nagle stwór odwrócił się i spojrzał prosto na Simona. Wydał z siebie głośny ryk, po czym zaczął szarżować na zauważoną ofiarę.