Lekki wiatr poruszał włosami chłopaka, nie było mu jednak zimno z tego powodu. Wygląd młodzieńca idealnie stapiał się z otoczeniem, był cichy i spokojny, można by powiedzieć bez wyrazu ale z tajemnicą. Łańcuch powoli zmniejszał swoją długość, robił to jednak w tym samym tempie w jakim poruszał się jego właściciel.
Gdyby ktoś patrzył z oddalenia zapewne pomyślałby że to zjawa, która zamieszkuje te ruiny...

- Hej ty, nie siedź na ziemi bo złapiesz wilka - Powiedział ktoś ochrypłym, kobiecym głosem. Starsza pani w czarnym kimono i z krótkim mieczem u boku stanęła przed chłopcem. Miała krótkie siwe włosy, pomarszczoną twarz, błękitne oczy i naszyjnik ze złota z szafirem w środku koła. - Nie wyglądasz najlepiej, powinieneś ubierać się cieplej. Nie chcemy żeby w Rukongai wybuchła epidemia. - Kobieta uśmiechnęła się szeroko podeszłą do Isao i dotknęła go w czoło rękojeścią swojego miecza. Chłopak rozpłynął się w powietrzu, a starsza pani powiedziała jakby sama do siebie.
- Kolejny już dzisiaj... ach... umiera coraz więcej młodzieńców.

//Pisz w Rukongai\\