W końcu udało mu się ją namówić. Jednak, gdy zrównała z nim swoje spojrzenie, chłopak był lekko speszony. Jak widać wciąż młodzik przy dziewczynach, mimo że tyle przeszedł w swoim życiu. Kiedy zapytała się, co mogłaby dla niego zrobić, nie czekał długo z odpowiedzią.
-Po prostu odwiedź mnie może kiedyś. Tylko zaraz po zostaniu jedną z shinigami, nie myśl że pokonasz każde mury. Może i ci bandyci są wciąż tylko duszami, to jednak mają broń i jest ich dużo. Pojedyńczy shinigami wątpię by sobie poradził. Przynajmniej taki, który dopiero stał się członkiem Seiretei. A właśnie!
Chłopak przypomniał sobie i gwałtownie wstał z krzesełka, prawie przypadkiem uderzając w Michi. Podszedł do jednej ze ścian i to co wydawało się być kamienną ścianą, okazało się być dziwną zasłoną, która zakrywała przejście.
-To jest właśnie to przejście. Jeśli pójdziesz nim prosto to po kilku godzinach powinnaś dojść do wyjścia w 1 okręgu, niedaleko bram Seiretei. Tam spróbuj porozmawiać ze strażnikami, sami powinni wyczuć lepiej, że się nadajesz. A tak w ogóle to powodzenia.
Powiedziałby jakby na jednym wydechu, po czym uśmiechnął się szczerze do dziewczyny, podtrzymując zasłonę.

Chłopak po zetknięciu się z jej ustami, stał przez chwilę jak wryty, czy sparaliżowany. Kiedy się ogarnął, zorientował się, ze dziewczyna już zdążyła przedostać się przez tunel i tylko spoglądał jak odchodzi. Pomachał jej jeszcze na pożegnanie i cicho pod nosem coś mruknął.
-Powodzenia Michi.
Chwilę tak stal, po czym zasłonił tajne przejście i wrócił do swoich spraw.

( Do dalszej fabuły odpisz TUTAJ )

Ostatnio edytowany przez Tsuki (2013-01-14 15:25:13)